Łuk Triumfalny w Paryżu jest jednym z ważniejszych i znanych zabytków we Francji. Znajduje się on na placu Charles’a de Gaulle’a w 8 dzielnicy Paryża. Pełna nazwa francuska to Arc de Triomphe de l’Etoile. Nazwa wywodzi się od dawnej nazwy placu – Plac Gwiazdy (Place de l’Etoile) – i jest to spowodowane tym, że z rondem, na którego środku znajduje się pomnik, łączy się 12 alei, tworząc w ten sposób gwiazdę. Jedną z alei jest szczególna dla Paryża Aleja Pól Elizejskich. Łuk jest również ważnym elementem przez który przechodzi główna oś Paryża. Zaczyna się ona od Luwru, a kończy na Grande Arche w dzielnicy La Defense. Zabytek to potężna budowla monumentalna, która mierzy 50 m wysokości, 45 m szerokości i 22 m głębokości. Zachwyca więc nie tylko swoim kształtem i formą, ale również wielkością. Łuk Triumfalny dzisiaj pełni głównie rolę turystyczną, ale należy pamiętać, że wiąże się z nim długa historia.
Historia Łuku Triumfalnego w Paryżu
Paryski Łuk Triumfalny jest jednym ze znaków rozpoznawczych Francji, którego budowa rozpoczęła się w 1806 roku i trwała 30 lat. Budowla powstała na rozkaz Napoleona Bonapartego po wygranej bitwie pod Austerlitz. Chciał uczcić w ten sposób militarne sukcesy armii francuskiej, a także upamiętnić tych, którzy zginęli walcząc za Francję podczas wojen napoleońskich. Sama budowa fundamentów trwała 2 lata. W międzyczasie stworzono jednak pełnowymiarowy drewniany model Łuku na zlecenie Napoleona. Chciał w ten sposób uczcić swoje małżeństwo z Marią Luizą oraz jej uroczysty wjazd do Paryża. Pomnik więc oprócz tego, że upamiętniał poległych na polu walki, był również bramą, w której witano Napoleona i jego wojska wracających z bitew.
Podczas panowania dynastii Burbonów prace nad Łukiem zostały wstrzymane. Ludwik XVIII wznowił je dopiero w 1823 roku po zwycięskiej wyprawie do Hiszpanii, aby uczcić pamięć armii Pirenejów. Po śmierci Ludwika, jego następca Karol X kontynuuje budowę Łuku Triumfalnego. Ostatnie prace nad pomnikiem mają jednak miejsce za czasów Ludwika Filipa I. Wtedy z pomocą najlepszych rzeźbiarzy powstają liczne dekoracje zdobiące łuk. lŁuk został zbudowany i jego inauguracja odbyła się 29 lipca 1836 roku. Podczas niej zostały ogłoszone listy nazwisk widniejących na zdobieniach bocznych ścian.
Pomnik ku pamięci żołnierzom
W XIX i XX wieku wokół pomnika odbywały się różne marsze zwycięstw, zarówno przez Francuzów, jak i mocarstwa inwazyjne. Co więcej pod Łukiem leżały trumny wielu ważnych i szanowanych osobowości, takich jak Victor Hugo czy Ferdinand Foch. Pomnik jest więc symbolem obywatelstwa narodowego i ważnym obiektem historycznym dla Francuzów i miłośników Francji. Jego znaczenie wzmocniło się po pochowaniu tam ciała nieznanego żołnierza. Od tego czasu organizowane parady i przemarsze wojsk przechodziły obok pomnika, a nie pod nim. Ku pamięci żołnierzy poległych podczas I wojny światowej codziennie o 18.30 rozpalany jest tam “płomień pamięci”. Poza tym jest to miejsce wielu uroczystości historycznych, m.in. corocznej ceremonii z okazji rozejmu z 1918 r. kończącego I wojnę światową. Przy Łuku Triumfalnym w Paryżu każdego roku 14 lipca rozpoczyna się również parada wojskowa z okazji Narodowego Święta Francji. Ponadto w pobliżu zabytku kończy się słynny wyścig kolarski Tour de France.
Płaskorzeźby tworzące historię
Projekt łuku triumfalnego został zaprojektowany przez architekta Jean Chalgrin. Kierował się stylem klasycystycznym, jednak jego główną inspiracją były rzymskie łuki triumfalne, a w szczególności Łuk Tytusa. Łuk zbudowany z białego wapienia jest bogato udekorowany różnorodnymi zdobieniami. Sklepienia udekorowane są licznymi rozetami, a fasada reliefami. Na każdym z filarów Łuku wyrzeźbiono płaskorzeźby przedstawiające najważniejsze wydarzenia z czasów Napoleona Bonapartego oraz I Republiki Francuskiej. Najsłynniejszą z nich jest Wymarsz 1792 lub Marsylianka autorstwa cenionego rzeźbiarza Francois Rude’a. Rzeźba reprezentuje Francuzów idących do walki prowadzonych przez skrzydlatą postać symbolizującą wolność. lŁuk triumfalny ozdobiony jest również 6 mniejszymi płaskorzeźbami znajdujących się po bokach, które odnoszą się do wydarzeń z Rewolucji Francuskiej. Natomiast u szczytu pomnika znajduje się dekoracyjna balustrada. Ponadto na wewnętrznych ścianach Łuku zostały wygrawerowano nazwy wielkich bitew francuskich oraz lista zwycięstw, a także nazwiska dowódców wojskowych.
Łuk Triumfalny jako atrakcja turystyczna
Obecnie jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych w stolicy Francji jest właśnie Łuk Triumfalny. Paryż co roku odwiedza kilka milionów turystów, dla których pomnik jest ważnym punktem na trasie zwiedzania. Aby się tam dostać można skorzystać z kolei miejskiej RER lub z metra i wysiąść na stacji Charles de Gaulle -Etoile. Ze względu na duży ruch na rondzie, w którego centrum stoi paryski Łuk Triumfalny, wybudowano dwa przejścia podziemne dla pieszych.
Aby dostać się na górę pomnika i zachwycać się panoramą z Łuku Triumfalnego obejmującą cały Paryż, należy skorzystać z windy lub ze schodów. Winda zawiezie zwiedzających niemal na samą górę, a mianowicie na strych, gdzie znajduje się małe muzeum. Możemy dowiedzieć się w nim wiele o historii budowy pomnika, jak również obejrzeć zdjęcia i modele Łuku. W muzeum jest również dostęp do wielu faktów historycznych, które przedstawiają najważniejsze wydarzenia związane z Łukiem. Jest to więc ciekawe uzupełnienie wizyty. Następnie kilka stopni wyżej znajduje się taras widokowy, z którego możemy podziwiać widok na Pola Elizejskie, dzielnice La Defense lub Wieże Eiffla.
Godziny otwarcia i bilety
Łuk Triumfalny, jeden z symboli Paryża, można zwiedzać od poniedziałku do niedzieli w godzinach 10 – 22.30, a ostatnia wizyta może się odbyć 30 minut przed zamknięciem. Aktualne ceny biletów wstępu wynoszą 13€ za osobę. Wstęp wolny przysługuje dzieciom i młodzieży poniżej 18 r.ż. oraz osobom w wieku 18-25 lat pochodzących z krajów UE. W zwiąu z tym warto odwiedzić łuk triumfalny będąc studentem.
lŁuk Triumfalny oraz cudowny widok z jego dachu idealnie prezentuje filmik:
Źródła:
Rozkminiła: Agata Liszewska
Redakcja i Optymalizacja SEO: Barbara Zawisza
Grafika: Patrycja Mazur
GIPHY App Key not set. Please check settings