Rozkminki pl
Wyspy Kanaryjskie przyciągają do siebie charakterystyczną mozaiką barw. Kilkumetrowe plaże, wulkaniczne krajobrazy i lokalna kultura to tylko kilka przykładów. Ten hiszpański archipelag składa się z siedmiu głównych oraz kilku mniejszych wysp. Co roku rozkochuje w sobie kolejnych turystów. Wyspa, która u wielu osób zajmuje szczególne miejsce w sercu i duszy, to Fuerteventura. Nazwana na cześć wiejących tam silnych wiatrów, skrywa wśród swoich nagich, pustynnych wzgórz niejedną perełkę. To właśnie stamtąd pochodzi ser hiszpański Majorero.
Ci, którzy lubią sporty wodne być może kojarzą Fuerteventurę z rajskiej plaży Sotavento i odbywających się na niej corocznie Mistrzostwach Świata w Windsurfingu i Kitesurfingu. Niektórzy mogą rozpoznać w surowych krajobrazach Fuerty sceny z hollywoodzkich filmów, takich jak: Exodus: Bogowie i Królowie, Sprzymierzeni, Człowiek, który zabił Don Kichota czy Han Solo: Gwiezdne Wojny – Historie. Bez wątpienia tym, co najbardziej urzeka w tej wyspie, jest oszołamiający błękit oceanu i piękne otwarte przestrzenie. Warto zwrócić uwagę także na emocjonujące drogi, które nieraz przyprawią o dreszczyk emocji nawet najbardziej wprawionych kierowców. Jadąc jedną z tych dróg, oznakowaną numerem FV-20, znajdziemy niepozornie wyglądającą atrakcję turystyczną – Mulino de Antigua.
Zajeżdżamy na parking zaintrygowani widokiem wielkiego, białego wiatraka znajdującego się za zadbanym ogrodzeniem typowo kanaryjskiej hacjendy. Białe budynki z ozdobnymi, drewnianymi balkonami, wyeksponowane są na tle palm oraz pnących się w górę kaktusów i sukulentów. Okazuje się, że znajdujące się dosłownie pośrodku niczego domostwo, to tak naprawdę skansen oraz… muzeum koziego sera majorero.
Koza majorera symbolem wyspy
Krótkowłosa, ze sporą jak na kozę głową, z długimi, zwisającymi uszami, silnymi nogami, występująca w ponad trzydziestu umaszczeniach. Tak właśnie wygląda koza majorera. Choć gatunek ten możemy spotkać na wszystkich Wyspach Kanaryjskich, jest on rodzimy dla Fuerteventury. Dzięki swojej budowie kozy przystosowane są do wyjątkowo suchego i kamienistego podłoża wyspy. Dzisiaj hodowane są ze względu na swoje mleko. Kremową, aksamitną konsystencję oraz specyficzny kwaskowaty i delikatnie pikantny posmak, zawdzięcza się diecie kóz bogatej w endemiczne gatunki roślin. To właśnie z niego produkuje się znany wszystkim wyspiarzom i szefom kuchni hiszpański ser majorero.
Produkcja tego sera sięga czasów starożytnych. Guanczowie, rdzenny lud zamieszkujący Wyspy Kanaryjskie, hodował kozy nie tylko dla ich mięsa, ale również dla mleka, z którego produkowali ser. Dzisiaj jest on nieodłącznym składnikiem kuchni kanaryjskiej. Od 1996 roku hiszpański ser majorero chroniony jest certyfikatem PDO (ang. protected designation of origin), a w 2012 roku na Światowych Mistrzostwach Sera, organizowanych w Stanach Zjednoczonych, uznano go za jeden z najlepszych kozich serów produkowanych na świecie. Zasługi kozy majorery dla jej wyspy są zatem znaczące i nie bez powodu Kanaryjczycy okrzyknęli ją symbolem Fuerteventury.
Muzeum sera Majorero
Muzeum sera majorero pozwala nam poznać tajniki produkcji tego przysmaku. Nowoczesne i interaktywne wnętrza muzeum dzielą się na trzy główne części: wulkaniczne pochodzenie Fuerteventury oraz jej bogata flora i fauna, kozy i produkcja sera, a także historia i kultura sera majorero. Kanaryjczycy nie kryją receptury na swój tradycyjny wyrób. Wręcz przeciwnie, ten hiszpański ser nie ma tajemnic, a w muzeum krok po kroku poznajemy etapy jego produkcji.
Ser hiszpański Majorero — etapy produkcji
Wszystko zaczyna się od wydojenia kozy. Następnie do mleka dodaje się odpowiedni szczep bakterii, dzięki któremu będzie miało bardziej zwartą konsystencję. Proces ten trwa około godziny i przebiega w ściśle określonej temperaturze pomiędzy 28 a 30°C. Kiedy mleko się zsiądzie, otrzymujemy produkt przypominający twaróg. Na tym etapie jest on wielokrotnie krojony przystosowanymi do tego krajalnicami, które jednocześnie mieszają go do momentu uzyskania pożądanej konsystencji. Następnie za pomocą prasy pozbywa się nadmiaru wody.
Kolejnym etapem jest przełożenie otrzymanego produktu do plastikowej lub metalowej formy wyłożonej dodatkowo liściem palmy. W ten sposób otrzymuje się tradycyjny i znany od pokoleń wzór na serze majorero. Ostatnim elementem produkcji jest dodanie soli morskiej oraz wybranych dodatków. Może to być papryka, pieprz, oliwa z oliwek czy typowo kanaryjska mąka gofio. Standardowy, hiszpański ser majorero dojrzewa od kilku do kilkunastu dni. Po tym czasie można się cieszyć jego charakterystycznym, cudownym smakiem.
Po zwiedzeniu zasadniczej części muzeum dla odwiedzających dostępny jest również tradycyjny, kanaryjski wiatrak. W znajdującym się tam ogrodzie można podziwiać także osiągające ponadprzeciętne rozmiary kaktusy. Szczególnie warto zwrócić uwagę na gatunek cardón de Jandía (Euphorbia handiensis), który, co ciekawe, można spotkać wyłącznie na Fuerteventurze. Z kolei na dachu muzeum znajduje się ogromny taras, z którego rozciąga się panoramiczny widok na całą okolicę. Warto jest wejść na górę, przysiąść na zachęcającej, drewnianej ławeczce i nacieszyć oczy bezmiarem spokoju jakim emanuje Fuerteventura.
Na terenie Mulino de Antigua znajduje się również przytulna kawiarnia oraz sklep z pamiątkami. Można w nim nabyć sadzonki kaktusów, ręcznie malowane ceramiczne wyroby i oczywiście hiszpański ser majorero.
Gdzie kupić hiszpański ser Majorero?
Na samej Fuerteventurze ten ser hiszpański produkuje się w sześciu rejonach wyspy: w La Oliva, Puerto del Rosario, Antigua, Betancuria, Pájara oraz Tuineje. Można go znaleźć nie tylko w lokalnych sklepach, ale nawet na lotnisku. Niestety, bardzo trudno jest kupić ser majorero w Polsce. Dlatego będąc na Fuerteventurze trzeba go koniecznie skosztować! Kanaryjczycy zwyczajowo podają go jako dodatek do głównych dań, w formie przystawek lub z dodatkiem tradycyjnego sosu mojo verde czy mojo picon.
Źródła:
GIPHY App Key not set. Please check settings