Każdy się czegoś boi. I choć nasze lęki są czasem bardzo osobiste i mniej lub bardziej uzasadnione – na przykład moja przyjaciółka boi się dużych psów, bo kiedyś jeden ją ugryzł, a ja odczuwam niepokój na widok manekinów w sklepach z ubraniami, jeśli są trochę zbyt podobne do ludzi i właściwie sama nie wiem, dlaczego. Niektóre lęki dotyczą jednak bardzo dużej liczby osób – wielu ludzi cierpi na lęk wysokości, dzieci zwykle boją się ciemności… no i często boimy się pająków. Ale właściwie dlaczego? Większość pająków, jakie spotykamy my, Europejczycy, jest mała i zupełnie nieszkodliwa. Skąd więc bierze się arachnofobia, ogromny lęk przed pająkami? Czy można z nim coś zrobić? Dowiedzcie się sami.
Arachnofobia – jak radzić sobie z lękiem przed pająkami?
Bardzo wielu ludzi odczuwa głęboki strach przed owadami, a w szczególności pająkami. Strach, wstręt i obsesja, które mogą stać się patologiczne, do tego stopnia, że mówimy o „arachnofobii”, której nazwa składa się z połączenia dwóch greckich słów: arachne (pająk) i phobia (strach). Ten lęk jest szczególnie rozpowszechniony w kulturze zachodniej. Ci, którzy cierpią z powodu tego problemu, na ogół przejawiają irracjonalne zachowania na sam widok pająków lub nawet po prostu o nich słysząc. Dla wielu osób arachnofobia może stać się poważnym problemem, wywołującym lęk, który może oddziaływać na ich styl życia. Faktycznie, gdy problem jest silnie odczuwalny, podmiot może nawet unikać zamieszkiwania na terenach wiejskich właśnie dlatego, aby uniknąć nieprzyjemnych spotkań z pająkami i innymi owadami.
Skąd się bierze lęk przed pająkami
- Dla niektórych osób jest to reakcja uwarunkowana: wstręt zaczyna się po zobaczeniu reakcji innych ludzi.
- Może to być wspólny element dziedziczny w niektórych rodzinach lub kulturach.
- Przeszłe traumatyczne doświadczenie z pająkami może wpłynąć na człowieka do końca życia.
- Trzeba powiedzieć też, że istnieją populacje pozaeuropejskie (w tym rdzenni Amerykanie), które wręcz przeciwnie, nie boją się pająków, lecz uważają, że przynoszą szczęście albo że są symbolem mądrości.
- Osoby, które po zauważeniu pająka w swoim otoczeniu stale obserwują jego ruchy.
- Tych, którzy pod każdym względem unikają spotkania z pająkiem
Symptomy arachnofobii
Arachnofobia może zacząć objawiać się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Po traumatycznym zdarzeniu objawy mogą wystąpić w każdym wieku, gdy podmiot wejdzie w kontakt z przedmiotem swojej fobii.
Co może wystąpić u arachnofoba, kiedy zobaczy pająka?
- przyspieszone tętno;
- atak paniki;
- ból w klatce piersiowej;
- uczucie uduszenia;
- trudność w odróżnieniu rzeczywistości od wyobraźni;
- obfite pocenie;
- nudności.
Jak radzić sobie z arachnofobią
Arachnofobia może silnie wpływać na życie osób, które na nią cierpią. Jednak dziś można zwrócić się po pomoc do eksperta wyspecjalizowanego w leczeniu tej fobii. Dlatego zwykle dobrze jest najpierw porozmawiać z lekarzem, a następnie w razie potrzeby skontaktować się ze specjalistą. Wśród technik stosowanych w celu przezwyciężenia tego problemu jest systematyczne odwrażliwienie. Ta metoda pomaga stopniowo przezwyciężyć strach przed pająkami, odtwarzając rozwój fobii od samego początku. Inna technika polega na tym, że pacjent stopniowo zbliża się do przedmiotu fobii, próbując skłonić się do stopniowego zaakceptowania go.
Cóż, najwyraźniej arachnofobia podlega leczeniu tylko w skrajnych przypadkach. Reszta ludzkości, którą przerażają pająki, musi sama jakoś uporać się ze swoim strachem albo chociaż zadbać o to, żeby zawsze mieć przy sobie kogoś odważnego, kto napotkanego pająka zabije lub wyniesie z domu. Zresztą, choć sama może nie wpadam w panikę na widok każdego pająka, też raczej wolę trzymać się od nich z dala. Pocieszmy się zatem myślą, że skoro lęk przed pająkami wykształcił się niektórym ludziom na drodze ewolucji, to może natura sama wolała, żebyśmy nie wchodzili sobie nawzajem w drogę.
GIPHY App Key not set. Please check settings