Rozkminki pl
Urodzony 11 maja 1904 roku w Figueres w Hiszpanii jako Salvador Domingo Felipe Jacinto Dalí i Domènech już od wczesnych lat wykazywał się niezwykłym talentem. Jego najwcześniejszym znanym dziełem jest „Krajobraz Figueres”, namalowany farbą olejną na pocztówce. Salvador Dali namalował krajobraz swojego rodzinnego miasta w 1910 roku, kiedy miał zaledwie 6 lat! To były zaledwie początki jego szalonego, artystycznego stylu życia. Kim na prawdę był Salvador Dali? Poznaj 25 niezwykłych faktów o tym artyście.
Kim był Salvador Dali? Poznaj nieznane fakty o tym szalonym artyście.
1. Wierzył, że był reinkarnacją swojego zmarłego brata
Jednym z możliwych wytłumaczeń dziwnego życia Dalego mogło być jego osobliwe dzieciństwo. Zanim Salvador Dalí przyszedł na świat, jego matka urodziła inne dziecko, które nosiło to samo imię. Niestety pierwszy Salvador zmarł po 22 miesiącach życia. 9 miesięcy później urodził się Salvador Dalí, którego znamy do dziś. Ponieważ drugi Salvador bardzo przypominał brata, jego rodzice zaczęli podejrzewać, że w istocie były ich pierwszym dzieckiem narodzonym na nowo.
Kiedy Dalí miał 5 lat rodzice zabrali go na grób i opowiedzieli o swoich podejrzeniach. To miało ogromny wpływ na późniejsze prace artysty oraz było traumatycznym przeżyciem odbijającym się na jego zachowaniu w dzieciństwie.
Duch brata długo nawiedzał Salvadora. W końcu w 1963 roku namalował „Portrait of My Dead Brother”.
2. W dzieciństwie prawie zabił inne dziecko
Dla Dalego już od najmłodszych lat przyjemność i ból były prawie tym samym. A przynajmniej w taki sposób Dalí tłumaczył swój dziecięcy zwyczaj atakowania ludzi bez większego powodu.
Raz przechodząc z kolegą przez most, zauważył brak barierki w jednym miejscu. Sprawdzając wcześniej, czy nikogo wokół nie ma, zrzucił kolegę z mostu. Chłopiec spadł 5 metrów w dół na ostre kamienie i był przez to poważnie ranny. Pięcioletni Dalí nie wydawał się bardzo wzruszony całym zajściem i zajadał się wiśniami jak gdyby nigdy nic.
3. Miał dziwną fascynację na punkcie Hitlera
Dalí miał obsesję na punkcie Hitlera w sposób, który nawet Hitler uznałby za niepokojący. Podczas gdy Naziści rośli w siłę, większość surrealistów starała się dystansować od faszyzmu i Hitlera. Natomiast Dalí zaczął malować Hitlera. Surrealista zapytany o swoją fascynację powiedział: „Często śniłem o Hitlerze tak, jak inni mężczyźni śnią o kobietach”.
4. Został wyrzucony z towarzystwa surrealistów
Pomimo tego, że surrealizm Salvador Dalí jest jak jedność, a sam artysta jest twarzą tego nurtu, to jednak nie był on poważany w swoim gronie. Surrealiści w większości popierali ideologię marksistowską. Przerażała ich myśl o ciągłych wzdychaniach Dalego do autorytaryzmu, faszyzmu (a już szczególnie do niemieckiego führera). Kiedy fascynacja artysty zaczęła, przejawiać się także w jego dziełach surrealiści uznali, że to już za dużo do przetrawienia. W 1939 wyrzucili Salvadora z towarzystwa surrealistycznego za jego fetysz. To jednak nie zmieniło jego poglądów, popierał nawet hiszpańskiego dyktatora Francisco Franco (którego spotkał kilkukrotnie).
5. Dano mu przezwisko — Avida Dollars
W gronie artystów Dalí był znany ze swojego zamiłowania do „robienia pieniędzy”. Z tego też powodu był czasami prześmiewczo nazywany „Avida Dollars”. To przezwisko nadał mu nie kto inny jak „ojciec surrealizmu” – André Brenton. Przezwisko jest zarówno anagramem jego imienia jak i nazwiska jak i nawiązaniem do żądzy pieniądza.
Dalí zrobiłby praktycznie wszystko by zarobić kolejnego dolara, ale też po prostu nie bał się pracy komercyjnej. Zaprojektował m.in. używane do dziś logo hiszpańskich lizaków Chupa Chups i logo Eurowizji z 1969 roku. Dla firmy Gap projektował reklamy. Pojawił się także w reklamach czekoladek Lanvin, brandy, a nawet Alka-Selzer.
Ale to były tylko jego legalne źródła zarobku – był też jednak oszustem i kanciarzem. Raz usprawiedliwił gigantyczną cenę za swój obraz, mówiąc klientowi, że farbę zmieszał z jadem miliona os. Oczywiście nie było to prawdą. Kolejny przekręt wydarzył się kiedy z Dalím skontaktowała się Yoko Ono, prosząc artystę o kosmyk włosów z jego wąsa. Dalí zażądał od niej $10.000, na co koniec końców się zgodziła. Jednak Dalí bał się, że Yoko wykorzysta jego włosy do czarów i zamiast włosów wysłał jej źdźbło wysuszonej trawy.
6. Nigdy nie płacił za posiłki w restauracjach
Salvador Dalí nie tylko zarabiał na różne sposoby, ale też omijał prawo. Stworzył nowatorski sposób unikania płacenia za rachunki, który zawsze działał.
Często zapraszał duże grupy przyjaciół na drogie obiady w restauracjach. Kiedy przychodziła pora na zapłatę, Dalí z przyjemnością wypisywał czek na pełną kwotę. Kiedy upewnił się już, że kelner na pewno patrzy, beztrosko gryzmolił na tyle czeku. Wiedział, że nikt o zdrowych zmysłach nie spienięży czeku z oryginalnym szkicem Salvadora Dalí. Tym sposobem czeki nigdy nie były wypłacane a Salvadorowi, uchodziło na sucho niepłacenie za rachunki.
7. Jednym z jego ulubionych motywów były jajka
Jego katalońskie korzenie i kultura sprawiła, że miał obsesję na punkcie jedzenia i jego symbolizmu. Z całego jedzenia najbardziej fascynowały go jednak jajka i ich symbolika. Słynne obrazy Salvadora Dalí niejednokrotnie przejawiały motyw jajka – nie tylko w kontekście produktu spożywczego. Salvador Dalí odnosi jajko do wyobrażeń przedporodowych, a także domacicznych, przedstawiając je jako symbol nadziei i miłości.
Jajka można zobaczyć na takich obrazach Dalego jak: „Jajka na talerzu bez talerza”, „Geopolityczne dziecko obserwujące narodziny nowego człowieka”, „Alegoria amerykańskiego narodzenia”, „Metamorfoza Narcyza” czy „Wielki masturbator”.
8. Wydał książkę kucharską - Kim był Salvador Dali
Sześcioletni Dalí miał marzenie, żeby zostać kucharzem, jednak życie pozwoliło mu rozwinąć skrzydła w innym kierunku. Niemniej jednak, w 1973 roku Felice opublikowało jego autorską książkę kucharską pt. „Les Dîners de Gala”. Książka ma 12 rozdziałów i zawiera 55 niezwykłych, ilustrowanych (w kolorze) przepisów. 21 z tych przepisów było przygotowanych przez liderów francuskiej gastronomii! Książkę można nabyć w sklepach internetowych za około 250 zł.
9. Współtworzył „Dalí Atomicus” - Kim był Salvador Dali
W wyniku współpracy Salvadora Dalí ze znanym fotografem Filipem Halsmanem powstało zdjęcie: „Dalí Atomicus”. Zdjęcie oddaje hołd znanemu obrazowi Salvadora – „Leda Atomica”. Dalí, meble i kilka kotów zawieszonych w powietrzu podczas gdy para wodna prześlizguje się przez akcję. Biorąc pod uwagę, że zdjęcie zostało wykonane w 1948 roku – na długo przed efektami komputerowymi i Photoshopem, jest ono niezwykłe.
Zdjęcie jest autentyczne i wykonane starymi, dobrymi metodami. Żeby osiągnąć taki efekt, meble były podwieszone na drutach, Dalí skakał, ktoś spoza kadru rzucał żywymi kotami i wiadrem z wodą. Niestety pożądany efekt był trudny do osiągnięcia za pierwszym razem i w sumie potrzebował aż 28 podejść.
10. Miał ocelota - Kim był Salvador Dali
W latach 60. Dalí zaadoptował dość egzotycznego kota – ocelota o imieniu Babou. Brał go ze sobą wszędzie, na każde wydarzenia, a także do restauracji.
Co więcej, Salvador Dalí był kojarzony również ze spacerów, na których wyprowadzał mrówkojada. Chodząca przy Dalím, po ulicach Paryża, sensacja dotarła nawet do show Dicka Cavetta.
Kim był Salvador Dali? Kolejne ciekawe historie
11. Bał się koników polnych - Kim był Salvador Dali
W dzieciństwie koniki polne tak go przerażały, że jego koledzy wykorzystywali ten fakt, torturując Dalego rzucając w niego tymi owadami. Podejrzewa się, że mógł cierpieć na syndrom Ekboma — inaczej zwany też obłędem pasożytniczym. W wyniku tego zaburzenia większość wierzy, że pod ich skórą znajdują się larwy.
Najczęściej, kiedy koniki polne pojawiają się w jego dziełach, symbolizują ona plagi, gnicie i śmierć. Inne, powtarzające się symbole zwierzęce to m.in. mrówki, homary, ślimaki oraz słonie.
12. Stworzył ilustracje do kopii „Alicji w Krainie Czarów”
W 1969 roku Random House poprosiło Salvadora o ilustracje do limitowanego wydania klasyka Lewisa Carrolla co, było absolutnym strzałem w dziesiątkę! Wydano zaledwie 2700 kopii, ale na szczęście wznowione wydanie pozwala by spuścizna Dalego żyła dalej.
Dalí stworzył 13 ilustracji — po jednej na rozdział i projekt okładki. Praca jest przepełniona charakterystycznymi akcentami artysty, w tym topniejącymi zegarami z „Trwałości Pamięci”. Chyba nie można wyobrazić sobie lepszego połączenia niż surrealizm Salvador Dalí z niezwykłą „Alicją w Krainie Czarów”.
13. Jego prace były w dużym stopniu inspirowane teoriami Zygmunta Freuda
Będąc studentem w Madrycie, we wczesnych latach 20., Dalí przeczytał „Objaśnianie marzeń sennych” Freuda. Zasiało to w nim fascynację auto-interpretacją w kontekście narzędzia.
Dalí spotkał w końcu swojego idola w 1938 roku w Londynie. Na spotkanie przyniósł swój obraz z 1937 roku pt. „Metamorfoza Narcyza”. Owe spotkanie zaaranżowali autor Stefan Zweig wraz z patronem Edwardem Jamesem (właścicielem obrazu). Podczas spotkania Dalí dostał niepowtarzalną okazję naszkicowania znanego, austriackiego psychoanalityka.
14. Został dwukrotnie wyrzucony z akademii sztuk pięknych
Dalí był prawdziwym buntownikiem od samego początku i kiedy tylko już się na coś uparł, to i tak robił to po swojemu. Studiując w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie, był powszechnie znany ze swojego ekscentrycznego zachowania i ubioru jak u brytyjskiego strojnisia z XIX wieku. Niestety, pomimo swojej rozpoznawalności, Salvador Dalí nigdy nie ukończył studiów. Pierwszy raz został wydalony w 1923 roku za udział w proteście studenckim. Wrócił jeszcze na uczelnię, żeby ponownie zostać z niej wydalonym w 1926 roku -tuż przed egzaminami końcowymi, bo uważał się za znacznie mądrzejszego od egzaminujących profesorów.
15. Surrealizm Salvador Dalí nie wymagał od artysty stosowania żadnych substancji psychotropowych
Patrząc na słynne obrazy Salvadora Dalí można podejrzewać, że były wynikiem wizji po zażyciu silnych substancji psychotropowych. Dalí utrzymywał jednak, że „Ja nie zażywam narkotyków, ja jestem narkotykiem”. A więc skąd czerpał inspirację do swoich dzieł? Dalí wypracował sobie kilka sposobów na nieskończenie wiele kreatywnych pomysłów.
Jeden ze sposobów wymagał, żeby Dalí siedział na krześle, przy stole, trzymając łyżkę nad talerzem i powoli odpływał. Kiedy zasypiał, łyżka spadała na talerz, wydając przy tym dźwięk, dostatecznie głośny, by wybudzić artystę ze snu. Sposób ten miał go obudzić na tyle niespodziewanie, że udawało mu się zapamiętać wszystkie, surrealistyczne obrazy zobaczone wcześniej w snach.
Inny sposób polegał na tym, że Dalí stał na głowie tak długo aż prawie, tracił przytomność. Pozwalało mu to stać się na wpół-przytomnym i uzyskać wizje.
Metoda Paranoiczno-Krytyczna - Kim był Salvador Dali
Ale jego najbardziej znaną techniką była tzw. metoda paranoiczno-krytyczna. Chodziło w niej o to, by przyglądać się zwykłym przedmiotom tak długo, by zaczęły przypominać coś zupełnie innego. Podobne zjawisko zachodzi kiedy np. przyglądamy się chmurom na niebie, przypisując im kształty, którymi tak naprawdę nie są.
16. Po wojnie Dalí opracował nowy styl nazwany „nuklearnym mistycyzmem”
Kiedy Salvador Dalí wrócił po wojnie do Hiszpanii, rozwinął nowy styl łączący ówczesną naukę z symboliką religii katolickiej. Styl i estetyka wzorowane były mistrzami renesansu takimi jak Leonardo da Vinci czy też Michał Anioł. Słynne obrazy Salvadora Dalí w tym stylu można zobaczyć pod tytułami: „Ostatnia Wieczerza” z 1955 roku oraz „Jedność wszechświata” z 1958 roku.
Pomimo wykonania wciąż inspirowanego snami, takie obrazy wciąż mogły być akceptowane reżimem Francisco Franco.
Byłemu ateiście – Salvadorowi Dalí, udało się odbyć prywatną audiencję z papieżem Piusem XII. Zaprezentował papieżowi „Madonnę z Port Lligat”, obraz przedstawiający Galę jako Madonnę, żeby ten poświęcił dzieło ręki Dalego.
17. Miał bardzo nietypowy układ w małżeństwie.
W kwietniu 1929 roku Dalí poznał, 10 lat starszą, Helenę Ivanovnę Diakonovą, lepiej znaną jako Gala. Niestety Gala była już wtedy w związku małżeńskim z surrealistycznym poetą – Paulem Éluardem. Niemniej jednak Dalí twierdził, że „Ona była przeznaczoną mi Gradivą, tą, która prze naprzód, moim zwycięstwem, moją żoną”. Gala żyła z Éluardem w tzw. „otwartym małżeństwie”, więc nic nie stało na przeszkodzie rozpoczynaniu pobocznych związków. Jednak Gala i Éluard rozwiedli się (wciąż utrzymując relację seksualną) i w 1934 roku Gala wyszła za Dalego. Byli małżeństwem aż do jej śmierci w 1982 roku.
Otwarty związek - Kim był Salvador Dali
Związek Gali z Salvadorem nie był tradycyjny – oboje spotykali się z innymi, jednak ich małżeństwo dalej uchodziło za szczęśliwe. Gala stała się kimś więcej niż tylko żoną. Stała się muzą i menadżerem Dalego, a jej umiejętności wspierały ekstrawaganckie życie męża. Partnerstwo z Galą stało się tak ważne, że nieraz słynne obrazy Salvadora Dalí były podpisywane oboma nazwiskami. W 1968 roku Dalí kupił Gali nawet zamek w Hiszpanii. Zaakceptowała go pod warunkiem, że mąż będzie ją w nim odwiedzał tylko po uzyskaniu wcześniej pisemnej zgody. W końcu kto nie potrzebowałby czasem odpoczynku, będąc żoną takiego artysty?
18. Salvador Dalí obrazy surrealistyczne – namalował „Trwałość pamięci” będąc bez grosza przy duszy
Niezwykłe jest to, że Salvador Dalí namalował ten wspaniały obraz w wieku zaledwie 27 lat! Co więcej, był to okres kiedy ojciec wyrzucił Salvadora z rodzinnego domu w Figueres za skandal dotyczący Gali. Artysta przeprowadził się do chaty w Port Lligat w wieku 25 lat i musiał radzić sobie bez wsparcia finansowego.
Przez swoją nietypową tematykę i atmosferę rodem ze snu, arcydzieło Dalego – „Trwałość pamięci” na stałe zapisało się w historii jako symbol surrealizmu. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych obrazów na świecie znany jest również pod niewłaściwymi nazwami takimi jak: „Miękkie zegary” czy „Cieknące zegary”. Niemniej jednak nawet te błędne tytuły świadczą o tym, że wielu ludzi zna ten obraz i dobrze wie, co on przedstawia.
Historycy snuli teorie, że te charakterystyczne zegary były inspirowane teorią względności Einsteina. Dalí zaprzeczył tym domysłom, mówiąc, że zainspirowało go wspomnienie sera Camembert topiącego się na słońcu.
Rozpływające się zegary towarzyszyły Dalemu jeszcze nie raz w jego późniejszych pracach.
19. Jego film „Pies andaluzyjski” z 1929 roku, współtworzony z Luisem Buñuelem, jest uważany za arcydzieło kina surrealistycznego
Pierwszy film Buñuela to doświadczenie majaczącego kina — bez zdefiniowanej narracji czy też chronologii. Treść podąża chaotyczną logiką snów, w której pojawiają się wizerunki m.in. duchownych ciągnących ciała osłów. Pomimo że jawnie seksualizowane (i tak już niepokojące) obrazy przerażały niektórych widzów, to film leciał w kinach przez 8 miesięcy.
Dalí powrócił, do projektów filmowych kolaborując raz jeszcze, w 1930 roku, z Buñuelem przy „Złoty wiek”. Natomiast w 1935 roku nawiązał współpracę z Alfredem Hitchcockiem przy thrillerze pt. „Urzeczona”.
Film „Złoty wiek”
Film „Urzeczona”
20. Współpracował z Disneyem - Kim był Salvador Dali
Ten projekt filmowy różni się stylem i historią od wcześniejszych, dlatego też zasłużył sobie na osobny podpunkt.
W 1946 roku Salvador Dalí wraz z projektantem Johnem Henchem pracowali wspólnie nad filmem animowanym pt. „Destino”. Dalí stworzył w tym celu 22 obrazy olejne oraz niezliczoną liczbę rysunków, które Hench następnie przerobił na scenorysy. Jednak, po upływie zaledwie 8 miesięcy od rozpoczęcia prac, praca nad filmem została wstrzymana ze względów finansowych. Film pozostał nieukończony z zaledwie 15 sekundami taśmy w wersji demo.
Po latach film otrzymał nową szansę na dystrybucję. W 1999 bratanek Walta Disneya, a także członek ścisłego kierownictwa The Walt Disney Company — Roy E. Disney, postanowił wznowić prace nad produkcją „Destino”. Końcowy produkt został wypuszczony w 2003 roku. Podczas 6 minut trwania opowiada historię o balerinie odbywającej surrealistyczną podróż przez pustynię.
Kim był Salvador Dali? Szaleniec czy geniusz?
21. Kochał modę - Kim był Salvador Dali
Salvador Dalí współpracował blisko z włoską projektantką Elsą Schiaparelli, która tworzyła projekty na podstawie prac artysty. Szczególnie wyróżniała się suknia dla Księżnej Windsoru – Wallis Simpson, w latach 30., która była inspirowana „Telefonem-homarem”. Zaprojektował także kapelusz w kształcie buta, pasek ze sprzączką w kształcie ust oraz niezliczone butelki perfum i projekty materiałów.
W 1950 roku kolaborował także z Christianem Diorem (bliskim przyjacielem Dalego) nad projektem inspirowanym przyszłością. Wkładem Salvadora była „Sukienka na 2045 rok”.
22. Projektował biżuterię - Kim był Salvador Dali
Jednym z jego najbardziej podziwianych projektów jest „Królewskie Serce”. To wspaniałe arcydzieło zostało wykonane z osiemnastokaratowego złota, 46 rubinów, 42 diamentów, 2 szmaragdów oraz innych kamieni szlachetnych. Ale tym, co najbardziej zdumiewa, jest wewnętrzny mechanizm serca, który doskonale naśladuje bicie ludzkiego serca!
„Królewskie serce” jest najważniejszym elementem kolekcji Dalí-Joies, która obecnie jest udostępniona do zwiedzania w muzeum w jego rodzinnym Figueres. Kolekcja miała swój początek w 1941 roku kiedy to amerykański milioner Cummins Catherwood zażyczył sobie 22 akcesoria od Dalego. Artysta zaprojektował biżuterię na papierze i nadzorował wszystkie postępy argentyńskiego wykonawcy – Carlosa Alemany. Dalí nie poprzestał jedynie na pierwotnych projektach kolekcji — zamiast tego ciągle ją rozwijał. Kolekcja przewijała się przez ręce wielu, m.in. milionera z Arabii Saudyjskiej oraz kilku kolekcjonerów z Japonii.
W 1999 roku Fundacja Salvadora Dalego wykupiła wszystkie 41 akcesoria biżuteryjne wraz z rysunkami i obrazami z projektami za kwotę 5.5 miliona euro.
23. Tworzył okładki dla „Vouge” - Kim był Salvador Dali
Pomimo tego, że okładki „Vouge” kojarzone są ze zdjęciami supermodelek, to jednak Dalí zaprojektował aż cztery okładki dla tego magazynu.
Jego debiutancka okładka pojawiła się w wydaniu z grudnia 1938 roku i przedstawiała dwie kobiety. Głowa kobiety na pierwszym planie jest uformowana z kwiatów, a kobiecie w tle wyrastają z głowy gałęzie. Jego projekt na wydanie z kwietnia 1944 roku włącza nazwę magazynu w całość artystycznej okładki. Natomiast na wydanie z grudnia 1971 roku zaprojektował nie tylko okładkę, ale też brał czynny udział przy redagowaniu.
24. Wybudował za życia swoje własne muzeum
Kiedy w latach 60. burmistrz Figueres poprosił go o obraz do miejskiego muzeum, Salvador Dalí postanowił, że stworzy całe muzeum. Dalí przebudował miejski teatr, który popadał w ruinę po wojnie domowej, na swój teatr oraz muzeum.
Oficjalne otwarcie muzeum miało miejsce w 1974 roku, jednak Dalí w dalszym ciągu je rozbudowywał. Podczas ostatnich lat życia nawet mieszkał w muzeum. Po swojej śmierci w 1989 roku jego ciało zostało pochowane pod sceną teatralną.
W dzisiejszych czasach to niezwykłe muzeum przyciąga nawet milion odwiedzających rocznie! Wszystko po to, by doświadczyć surrealizm Salvador Dalí przez największą kolekcję dzieł tego ekstrawaganckiego artysty.
25. Jego charakterystyczny wąs był inspirowany innym hiszpańskim malarzem
Po 20stce Dalí zaczął zapuszczać wąsy, a zbiegiem lat uwydatniały się one coraz bardziej. Stylizację wąsów wzorował na znanym, barokowym portreciście — Diego Velázquezie. Mimo wszystko Dalí zawsze uważał wąs za bardzo ważną część jego osobowości.
Jego wąs jest rozpoznawalny po dziś dzień m.in. dzięki serialowi „Dom z papieru” i użytym w nim maskom z podobizną surrealisty.
Kolejny ciekawy fakt na temat zarostu malarza wyszedł po latach, w 2017 roku. W lipcu tego też roku jego ciało było ekshumowane jako dowód w sprawie o ojcostwo. María Pilar Abel Martínez uważała się za córkę Salvadora Dalí, ale wynik ekshumacji udowodnił jej, że się myliła. To jednak nie było najdziwniejsze odkrycie w tym czasie. Wyszło na jaw, że po dziś dzień wąs artysty pozostaje perfekcyjnie przycięty tak jak za jego życia.
Interesujesz się sztuką? Przeczytaj też:
Kim był Salvador Dali? Dewiant czy kochający bez względu na wszytsko?
Bonus: Przyjaźnił się z piosenkarką Amandą Lear
W latach 60. w jednym z klubów nocnych w stolicy Francji Dali poznał Amandę Lear, która wówczas pracowała jako modelka i studiowała malarstwo. Choć ich zażyłość nie była związkiem intymnym, przez wiele lat byli przyjaciółmi. Amanda często towarzyszyła Salvadorwi i jego żonie podczas różnych gal i wernisaży. Zdarzało się, że Dali pojawiał się tylko w towarzystwie Amandy. Jego żona godziła się na ten układ. Podobno to on miał, też sfinansować jej operację zmiany płci czemu Lear nigdy nie zaprzeczyła. Podobno Dali miał też być autorem jej nowej tożsamości. Lear zapozowała także do kilku obrazów Dalego m.in. The Dream of Hypnos. Jej zdjęcie pojawiło się też w specjalnym wydaniu Vogue z Grudnia 1971 roku. W jednym z wywiadów Lear wspomniała. „Żyliśmy w specyficznej symbiozie. Mówił, że nie mógłby beze mnie istnieć, że jestem jego inspiracją” Jej biografia z 1984 roku nosiła tytuł „My Life With Dali”
Podsumowanie
Całe życie Salvadora było niczym jedna, wielka ciekawostka. Jeszcze kilka więcej faktów a można by napisać nową wersję jego biografii. Sam też napisał autobiografię pt. „Moje sekretne życie”, w którą warto się zagłębić, by poznać życie artysty jego oczami.
Ale jedno jest pewne — Salvador Dalí był niezwykle ekscentrycznym i wszechstronnie udzielającym się artystą. Był osobistością, obok której nie dało się przejść obojętnie. Żył tak jak lubił i nic nie mogło go od tego powstrzymać. Jego pewność siebie nieraz oburzała, ale również wprawiała w wielki podziw. Jednak najważniejsze jest to, że pozostanie niezapomniany, a tym samym nieśmiertelny.
Pozostaje tylko zadać pytanie …
Był szaleńcem czy zwyczajnie prawdziwym artystą?
Być może powyższy artykuł pomógł Wam znaleźć na nie odpowiedź.
Rozkminiła: Hanna Szabla
Redakcja: Rafał Bojarski
Grafika: Hubert Kalinowski
GIPHY App Key not set. Please check settings